Her şey geçer, bu hayatta..

Bazen hiç bitmeyecekmiş gibi gelir kötü günler, hastalıklar, savaşlar, ekonomik krizler, normalden aşırı soğuk geçen kışlar… Yaz gelince normal olmayan sıcaklar…

An gelir, sıkılırız, bunalırız, dayanamayız; bazen isyan ederiz. Kötü günler geçip gittiğinde ise yaşadıklarımızı hemen unutup “Nasıl gidiyor hayat?” diye birbirimize sorarız.
“Nasıl olsun, hep aynı…” diye yanıt veririz. Bu sefer de sorunsuz geçen günlerden şikâyet ederiz.

Oysa her şey geçer, her şey biter… Hayatımız zaten geçici değil mi? En mutsuz olduğumuz günler de, “hayatımın en güzel günü” dediklerimiz de işte bu gelip geçen zamanın içinde kaybolur. Yaşam da böyle; bir aşağı bir yukarı taşır bizi.

O halde şikâyetçi olmayacağız iniş çıkışlardan. Her iniş çıkış bize apayrı deneyimler kazandırıp yaşatıyor. İnsan olarak bunlardan bir şeyler öğrenip öncekinden daha olgun ve daha erdemli hale gelmeliyiz.

Bunlar da geçecek; savaşlar, krizler, salgınlar, hastalıklar…
Ama bu demek değil ki bu tür olaylar ve durumlar bir daha yaşanmayacak. Bunlar, var olduğumuz sürece hep yaşanacak.

İşte bu yüzden: Her şey geçer bu hayatta..